Πρώτα βήματα

Συνέντευξη του Χρόνη Αηδονίδη και της Νεκταρίας Καραντζή στον Μάκη Παπαγεωργίου, για το περιοδικό "Τόλμη", Αύγουστος 2004
"Όταν οι δρόμοι συναντιούνται"

 Ο Χρόνης Αηδονίδης μιλά στην "Τ" για το παραδοσιακό τραγούδι και τη βυζαντινή μουσική. Μαζί του, η μαθήτριά του Νεκταρία Καραντζή

---

-Κύριε Αηδονίδη, υπηρετείτε με συνέπεια το παραδοσιακό τραγούδι τον τελευταίο μισό αιώνα. Ποιός είναι ο ρόλος της παραδοσιακής μουσικής στη ζωή του Ελλήνα;

Χ. Αηδονίδης: Για την Ελλάδα η παραδοσιακή μουσική παίζει έναν κυρίαρχο ρόλο. Χωρίς την παραδοσιακή μας μουσική, κάτι λείπει από την ταυτότητά μας. Από τα νεανικά μου χρόνια είμαι ταγμένος να υπηρετώ αυτό το είδος το αδικημένο, το υποβαθμισμένο κατά κάποιο τρόπο, γι' αυτό και αγωνιζόμαστε κάμποσες δεκαετίες να το αναβαθμίσουμε και θέλω να πιστεύω ότι κάτι καταφέραμε.

- Πρόσφατα κυκλοφόρησε το διπλό CD σας "Όταν οι δρόμοι συναντιούνται". Ποιοί είναι αυτοί οι δρόμοι που συναντιούνται;

Χ. Αηδονίδης: Συναντιούνται δύο μουσικές, η βυζαντινή μουσική ακι η παραδοσιακή μουσική. Δύο μουσικές ελληνικές, που συμβαδίζουν με παράλληλη πορεία στους αιώνες. Εδώ όμως συναντιούνται. Στο πρώτο cd ακούγονται παραδοσιακά τραγούδια και στο δεύτερο βυζαντινοί εκκλησιαστικοί ύμνοι. Αυτή είναι η μία συνάντηση. Η άλλη είναι μία συνάντηση δύο γενεών, δύο εποχών. Στο διπλό αυτό cd τραγουδά μαζί μου η Νεκταρία Καραντζή. Είναι σπάνιο πράγματα στην εποχή μας νέοι άνθρωποι με ταλέντο, όπως η νεκταρία, να ασχολούνται με την παραδοσιακή και τη βυζαντινή μας μουσική.

- Η παραδοσιακή μουσική συναντά σ' αυτό το cd τους βυζαντινούς ύμνους, αλλά και ο δάσκαλος τη μαθήτριά του. Τι σημαίνει για 'σας κυρία Καραντζή, η συνάντηση αυτή;

Ν. Καραντζή: Είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός στην προσωπική μου πορεία, επειδή συνδέεται με το πρώτο μεγάλο βήμα μου στη δισκογραφία και στην παραδοσιακή μουσική. Αν βέβαια είναι σημαντικό μια φορά να συνεργάζεται ο μαθητής με τον δάσκαλό του, είναι χίλιες φορές πιο σημαντικό γεγονός για μένα να συνεργάζομαι με έναν άνθρωπο που είναι ο μύθος του παρδοσιακού τραγουδιού, τον Χρόνη Αηδονίδη. Μου έδωσε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, να μπω σε ένα χώρο που αγαπώ, το παραδοσιακό τραγούδι. Και είναι για μένα πολύ σημαντικό να κάθομαι δίπλα του, να με διδάσκει. Αισθάνομαι πράγματι δέος, χαρά και τιμή από αυτήν την συνεργασία.

[....]
 - Εσείς, κυρία Καραντ΄ζη, είστε μια νέα κοπέλα που ζει τα τελευταία 15 χρόνια την έκρηξη των ηλεκτρονικών μέσων. Όλοι οι λαοί του κόσμου βλέπουμε περίπου τις ίδιες ταινίες και τα ίδια τηλεοπτικά προγράμματα, ακούμε τα ίδια τραγούδια, η ίδια υστερία μας πιάνει για ένα βιβλίο είτε σητν Αθήνα είτε στη Νέα Υόρκη. Πιστεύετε ότι μέσα σ' αυτό το παγκόσμιο χωνευτήρι των πολιτισμών μπορεί να επιβιώσει η ελληνική παραδοσιακή μουσική;

Ν. Καραντζή: Φαίνεται δύσκολο, ιδιαίτερα με το μιμητισμό που καταλαμβάνει συχνά τους Έλληνες. Όμως βλέπω ότι υπάρχει πλέον στη χώρα μας μεγάλη αγάπη από τον κόσμο για την παραδοσιακή μας μουσική, αλλά και ένα φυτώριο καταρτισμένων νέων ανθρώπουν που την καλλιεργούν και την προωθούν.

[...]
σημ.  Στα σημεία: [...] έχουν παραλειφθεί για λόγους οικονομίας χώρου οι υπόλοιπες απαντήσεις του Χρόνη Αηδονίδη.